* * *

aksamitnym dotykiem 
rozbierasz moją duszę
aż do koronkowej
nagości serca

* * *

w twoich oczach 
znalazłam czułość
pachniała czekoladą
i słońcem

* * *

cień nie ma 
nad nami władzy
choć krok w krok
chodzi za nami

* * *

zasypiam z tobą 
pod powiekami
by świtem znów
samotną być

* * *

w błękitnych falach nieba 
wiatr kołysze uczucia
rozgrzewanych słońcem
ciał spragnionych

* * *

tęsknotą utkałam 
koronek ażury
by głód rozkoszy
otulić jedwabiem

* * *

zastygła w bólu 
dusza
szuka ukojenia
w szepcie ciepłych dłoni

* * *

serce zamilkło 
dusza krzyczy ciszą
by emocje
skamieniały jak marmur

* * *

w splecionych dłoniach 
skrywamy moc
by noce i dnie
były tylko dla nas

* * *

deszcz obmył duszę 
ze smutku
wiosna
przyniosła ukojenie

* * *

w bezsenną noc 
tętnisz mi
w skroniach
aż do świtu

* * *

splątałeś moje włosy 
pocałunkami dłoni
wplatając w nie
iskierki gwiazd

* * *

spijasz z moich ust 
słodycz
nie czując goryczy łez
wylanych ukradkiem

* * *

nocne niebo 
drogowskazem gwiazd
wskazuje Ci kierunek
do mojej duszy

* * *

ukryłam w dłoniach 
pamięć twojej twarzy
opuszkami palców
mogę namalować ją wszędzie

* * *

kęs po kęsie 
sycę się
twoim słodko-gorzkim
spojrzeniem

* * *

wiatr kołysze 
ramionami drzew
liście drżą
na myśl o gniewie burzy

* * *

w pajęczynie życia 
tkamy
pętelka pod pętelką
wspólną nić

* * *

zasypiam w obłoku
twoich ramion
pod powiekami skrywając
strach przed samotnością

* * *

dotykam myśli o Tobie 
każdej nocy
myśląc o Tobie
dotykam świata

* * *

nocą gubię maski 
codzienności 
by świtem
przybrać nowe

* * *

zawieszeni 
między być a mieć
mamy tylko siebie
i wiatr

* * *

krzykiem mew 
rozganiam
letnie duszy
namiętności

* * *

gdzieś pomiędzy 
Tobą a mną
droga rozdeptana
marzeniami

* * *

nie słucham już słów 
rzuconych na wiatr
zwykle wracają
kamieniem

* * *

wiatr jest moim sprzymierzeńcem 
tańczy ze mną
na pustyni wspomnień
aż do zatracenia

* * *

otulona płaszczem 
twoich ramion
nie marznę już
śniąc w nich aż do świtu

* * *

dotykając mojej duszy 
rozpalasz ciało
aż do granic
pożądania

* * *

deszcz 
spłyną wiosną
zapachniało słońcem
nareszcie

* * *

w samotności pancerz duszy 
lśni jak zbroja
tych, co walczą
do utraty tchu

* * *

w twoich ramionach 
skrywam swój świat
przed zawistnym
wzrokiem obcych

* * *

na granicy 
nocy i dni
świt przynosi
nadziei płomienie

* * *

łzy balansują 
na krawędzi rzęs
by spłynąć w ciepło 
twoich dłoni

* * *

fale uderzają 
o skały wspomnień
morze studzi
rozkosze letniej nocy

* * *

trudy dnia zmywasz 
pocałunkiem 
tuląc w ramionach
aż do utraty tchu

* * *

dusza krzyczy bólem 
rozdzierając ciszę
na strzępy serca

* * *

czarny woal szalu 
spowił noc namiętnością
rozbudzoną do białego świtu

* * *

samotność nie lubi ciszy
gwar ulicy
rozbudza jej pamięć o życiu

* * *

mgła spowiła jezioro 
nie widać brzegu
wokół tylko szary bezkres niemocy

* * *

szafirowo-złota łąka 
kwitnie wiosną
przynosisz mi ją co dzień do domu

* * *

powietrze jeszcze tobą pachnie 
choć morska bryza
studzi rozgrzane ciała

* * *

zatrzymaliśmy wspomnienia 
w morskich falach i tej muszelce
którą dla mnie znalazłeś

* * *

zrywasz dla mnie fiołki 
tak delikatne że nikną w twojej dłoni
jak ja gdy tulisz mnie w ramionach

* * *

ptakiem wiatru odlatuję 
by w twoich ramionach
uwić bezpieczne gniazdo

* * *

sztorm obudził fale, wzburzone krzyczą 
nie ufaj mu, nie ufaj sobie
walcz z przeznaczeniem

* * *

sosna daje cień w upalne dni 
powietrze pachnie igliwiem
i tylko ciebie tu nie mam

* * *

lubię patrzeć na rzekę  
płynie wolniej niż czas
i tęskni razem ze mną

* * *

niebo płacze od rana 
deszcz rozbija nasze serca
idzie burza - wszystko uspokoi

* * *

księżyc zazdrości mi ciebie 
otoczony tysiącem gwiazd
chciałby wtulić się w jedną i zasnąć

* * *

zamieniasz moje łzy 
w sznury pereł
oplatam nimi nadgarstek, by pamiętać