* * *

wracasz krzykiem dzikich gęsi 
kluczysz jak sęp
by ukryć mnie w swoich skrzydłach

* * *

cisza zadaje najmocniejsze ciosy 
słowa rozdrapują rany
krzyk łagodzi ból

* * *

idziemy w stronę słońca 
nasze splątane dłonie
wiedzą że dojdziemy do celu

* * *

między kroplami deszczu 
szukamy siebie
łapiesz je dla mnie w otwarte ramiona

* * *

zrywasz dla mnie pierwsze fiołki 
zbieram dla ciebie promienie słońca
spacerując jesteśmy wolni

* * *

śniegi stopniały  
złocąc trawy kaczeńcem
już przedwiośnie a mnie marzną dłonie

* * *

oddycham Tobą zanurzona w ciszę 
otulasz mnie ramieniem
szeptem budujesz szczęście

* * *

mewy krzyczą miłością 
morze kołysze nasze troski
łódź twoich ramion jest moim azylem

* * *

 jesteś jak dąb - silny i trwały 
dajesz ukojenie w upalne dni
zimą chronisz w rozłożystych ramionach

* * *

fale wzburzone wiatrem 
igrają z plażą
wyrzucając na brzeg wspomnienia

* * *

zbierałeś dla mnie bukiety liści  
śnieżkami zdobywałeś serce
czekam aż wiosna zakwitnie pierwiosnkiem

* * *

czytasz w moich myślach  

pochłaniasz je strona po stronie
razem napiszemy ciąg dalszy

* * *

najwięcej mówisz milcząc 
chłonę każdą myśl
aż do utraty tchu

* * *

deszczem łez zmyłam niepokój 
zziębnięta dusza
otula się myślą o Tobie

* * *

z twoich obietnic utkałam szal 
otulam się nim w chłodny poranek
czekając na powrót słoneczka

* * *

chcesz zatonąć w moich oczach 
w twoich ramionach tracę zmysły
między nami tylko morze miłości

* * *

każda droga kiedyś się kończy 
bezkres to znak
że błądzimy bez celu

* * *

bezsenna noc pozwala mi tęsknić 
za czułością
słonecznych pocałunków świtu

* * *

echo zamilkło 
gdy niebo zagrzmiało niepokojem
o wzburzony świat

* * *

między nami coraz większy tłok 
brakuje miejsca na oddech
szukamy go w pocałunkach

* * *

zatraceni w pożądaniu 
nie chcemy stracić siebie
dlatego musisz mieć silne ramiona

* * *

bukiety twoich wyznań 
odzieram ze słów
jak różę - płatek po płatku

* * *

w pół drogi 
między życiem a śmiercią
gubimy sens i brniemy na oślep

* * *

wznieciłam ogień duszy 
nie mogę okiełznać płomieni
a może nie chcę?

* * *

na horyzoncie słów niewypowiedzianych
czai się myśl
by dać początek geniuszowi

* * *

zadeptane ulice pośpiechem 
omijamy z daleka
by czerpać siły z lasu

* * *

odchodzę od Ciebie 
tylko na wyciągnięcie ręki
z oczu nie tracę Cię nigdy

* * *

słodko-gorzka noc 
wyczekuje świtu
by słońce przyniosło nadzieję

* * *

powietrze już tobą nie pachnie 
dłonie zapamiętują ciepło
oczy wypatrują powrotu

* * *

słowo po słowie na wiatr rzucone 
krzyczy ciszą zmąconą
szelestem ptasich skrzydeł

* * *

utkwiłeś mi w sercu 
jak drzazga w palcu
gdy ją usunę będzie bolało