* * *

poświata człowieczeństwa 
tli się marną iskrą
wkrótce spłonie

cierpienie
złość nad nami panuje
dobrego świata
już nie ma

puste są słowa 
puste przekleństwa
ciężaru życia 
nie udźwigną dłonie

rozrywa serca z bólu
wszechwiedza 
w studni głupoty

żyje się tak
jakby się wcale 
nie żyło

ogarnięci lękiem 
patrzymy na białe całuny
myśląc o przeżyciu
wokół pustka
dosięga dna

i tylko na czarny kir
spływa smutków łza
                                                                                                                                    Syria 2013