wystarczy
zrobić
krok
na szmaragdowe
łąki
gdzie oset
zadawał
piekącą
pieszczotę
wpaść
w srebrzystą
sieć
panujesz
nad życiem
nie to tylko
karty pergaminu
szeleszczą
jak
polne ścieżki
co dzielą
kąkol
i pszenicę
zostaje
tylko wena
i klucz do
jej drzwi