* * *

pustka
niewyobrażalny ból
rozdzierający 
duszę 
na strzępy wspomnień
boli 
najbardziej

osamotnieni
z przyjaciół
gaśniemy
powoli
jak płomień
wypalonej
świecy

tętniący
w skroniach
ból
pogłębi
pustkę
już na zawsze