* * *

człowiek
bez człowieka
żyć nie może

choć patrzy
wilkiem na niego
i w odwrócone plecy
potrafi wbić nóż
potrzebuje go
jak tlenu

jedno spojrzenie
uścisk dłoni
uśmiech
rzucony mimochodem
i dzień 
nabiera barw

tępy ból
krzyk i strach
w bliskości
łagodnieje