* * *

przystanęłam 
nad skraju duszy
by nie rzucić się
w przepaść

wzburzone dni
rozbijały się 
o skaliste noce

sztorm myśli
rozszarpał milczenie
wyrzucając na brzeg
słowa 

błyszcząc jak perły
zadawały ból
na kamieniu
wyrzeźbiły blizny
pamięci