* * *

szczekają 
jeden na drugiego
byle głośniej

pociągają za sznurki
by nie zadusiła 
ich obroża 
własnych obowiązków

warczą 
kąsając po kostkach
bliskich
obcych
wszystkich

rozdrapując rany
pazurami

obgryzając ofiarę
do kości
smakują zwycięstwo

ludzie
zeszli na psy
ujadają
by zagłuszyć
cierpienie