w kryształowym
lustrze
przeglądam świat
odchodzi
znika za horyzontem
jak dzieciństwo
pełne śmiechu
i młodość urzekająca
jak sen
lustro lśni
bez rys i skaz
odbija się w nim
szlachetność
dobroć
dojrzałość
wsparta
na ramieniu czasu
stąpam
cicho i ociężale
pełna melancholii
patrząc
w kryształowe lustro