* * *

powoli pęka 
skorupa zimna
topnieje 
z każdym akordem 
słońca

nad strumieniem
cicho pobrzmiewa
muzyka

przedwiośnie 
na smyczkach gra

łąki ogrzane 
promieniami 
palącego słońca
wabią
paletę nowych barw 

radosnym śpiewem 
witają
matkę naturę
ptaki powracające