* * *

trudno tak żyć  
z pustą przestrzenią
gdy dłoń
nie zaciska już dłoni

wyrwy w sercu
nie zabliźni czas
gdy niewidzące oczy
tylk patrzą w dal

dusza porzucona
ulatuje
z każdym słowem
zapomnianym
zapisanym
w niepamięci serca