* * *

brzemię pamięci 
przekuwam 
w niepamięć

obrazy przeszłości
jak rozmyte 
akwarele
znikają 
pod białą wstęgą
olejnej pustki

i tylko 
przytłumione dźwięki
znajomych słów
kołaczą do drzwi

za którym 
został
już tylko 
skrawek serca