* * *

atramentem łez 
zapisuję
ból
przeszywający 
pustkę
po Tobie, przyjacielu

odszedłeś bez słowa
zostawiając 
perły na nici
wspomnień
nanizane
a przecież mieliśmy 
do pogadania

nauczyłeś mnie
jak patrzeć
by dostrzegać
radość i ból
płacz i śmiech
dobro i zło

a teraz widzę
tylko 
biało-czarny
strach
że świat bez Ciebie
nie będzie 
już taki sam

                                                                      - Andrzejku,
                                                             dziękuję Ci za wszystko -