* * *

zanurzam 
się w jeziorze 
nierealności

słońce 
wskrzesza 
martwym światłem
wpadających
w toń wody

oślepia 
od oparów wyobraźni

buduje 
upadłe mosty 
z linami 
sięgającymi nieba
wplątując 
w ich ciała 
napotkane dusze