* * *

pod starymi dębami 
siedzą mędrcy 

czas przemija
minuty 
stają się godzinami
miesiące - latami
wieki

siedzą bez ruchu
myślą
twarze poorane
w oczach 
gasną iskierki

a świat 
staje się
nieprzystępny 
zbyt wielki

twarze 
spoważniały 
i tak w ich bólu
przeminęło życie 

i teraz świat 
cały pod dębem 
siedzi
następne tysiąc lat