* * *

pamięć serca  
jest brzemieniem
przytłacza duszę
jak głaz

myśli pulsują
w skroniach
zarysowując swój ślad
głęboką zmarszczką

gesty paraliżują 
niecierpliwe dłonie
słowa więzną
w gardle
cisza rozrywa
je na strzępy

i tylko oczy
choć martwe
chcą nadal żyć