* * *

deszcz
zmyje obawy

zamknie 
szepty 
wysnute 
z pamięci

a na nich
wyrosną 
drzewa

trwałe 
jak skały

byś nam grała
piękna
wieczna
burzo

w raju 
leśnym 
zacienionym
gdzie 
odchodzi
twój majestat