* * *

w celi umysłu
uwięziona
odsiaduje wyrok

dożywotnio
skazana 
na perfekcję
od świtu zbyt pilna
w południe za dokładna
za bardzo zajęta 
wieczorem

w kajdany 
pośpiechu
zakuta jak w dyby

bez szans
na widoki
na oddech 
na wolność