w rozmokłej glinie
daleko
tam gdzie rzeki
brzeg zostawiają
i same jak moje łzy
daleko - od morza
nie otula ich blaskiem światło wieży
zegar milczy
nie zgrzyta starymi mechanizmami
nie kołysze powietrza
spiżowy dzwon
idę przez deszcz
drogą
mostem
jak przez sen
a tam za wodą
tylko
Twój cień
