wspomnienia
gonią
jak
haust chłodnego
powietrza
co
zmroził
bezbronne płuca
dziecko bez imienia
bez tożsamości
bezgłośne
koło zębate
w cywilizacyjnej maszynie
kropla wody na pustyni
uciec nie może
żyje w nas
i poza
bez wspomnień
nie ma człowieka