walające
się gruzy
huk wystrzałów
uczucia owinięte
taśmą izolacyjną
ściśnięte serce
umysł zgnieciony
pogrzeb marzeń
nadzieja
ucieka
przed strachem
rzeczywistości zapachem
obudzony
sen skończony
szału atak
niemocy ból
wbija się
łamiąc dusze
wyobraźnia
w lustrze szara twarz
płacze rozmyta
bo tu tylko krew
i krzyk matek
ratujących dzieci