* * *

ciemność nocy
tak różna od innych
ofiarowana demonom 

z niej wyrywa się
przeraźliwy krzyk ciszy

który słyszą tylko 
nieliczni 
wsłuchani 
we własne sumienie

boję się ciemności 
bo nie widzę siebie

potrzebuję
białą laskę
jako pewność
że się nie zgubię 
szukając światła

oddałabym duszę 
za jego promyk

jeśli nie w moich oczach 
to niech 
sercu zaświeci słońce