* * *

nocą 
czekam na świt
gdy cicho 
duszki wspomnień
krążą nade mną

marzenia nieuprawnione
nawet nieskromne 
czasami
w sercu uśpionym

w wymyślone poranki
jestem jeszcze 
dość silna
gdy 
płynę opuszczonym brzegiem
kpię sobie z myśli
zanurzonych 
w agonalny stan
wymierającego świata

mojego świata