poniedziałek, 16 kwietnia 2012

* * *

Szum strumyka
zagłusza tęsknotę
za czułym dotykiem
miłym słowem
obecnością

oszukuje serce
że potrafi samo żyć
- nie wierzy
raniąc duszę wspomnieniami
o radości,
jaką dawała bliskość
miłości,
którą promieniała
bezpieczeństwie,
które dawały twoje ramiona

teraz drży z niepokoju
o każdy dzień
boi się samotności
ciemności lasu
chłodu nocy
nie chce już żyć