* * *

tam
gdzie nie słychać
słów
zaczyna się 
pustynia 
ludzkich twarzy

tam
gdzie nie widać 
oczu
błądzimy w kłamstwie
codzienności

tam
gdzie nie czuć
tętna
dusza zapada się
w nicość

tam 
gdzie idziemy
jest 
tylko mrok
niepewności