* * *

leśną alejką
pustą od wspomnień
spaceruje wiosna

drzewa zdobi nadzieją
choć igłami
potrafią zadać ból

rosą odświeża 
mchu dywany
by bose myśli
miały miękko 
pod stopami

polany kwieciem 
obsypała
by zapach
przyciągnął wędrowca

tam, gdzie
początek 
jego tajemnicy
igra z wiatrem