* * *

za zakrętem nocy 
czai się świt
spowity mgłą tajemnicy
leniwie
podnosi powieki
chroniąc oczy
przed ostrym słońcem
drogowskazów

idź!
zrób!
więcej!
szybciej!
natychmiast!

stawiając 
pierwszy krok
w codziennej wędrówce
już jesteś spóźniony
do życia