starego drzewa
wyryta w korze
pamięci
pomaga zebrać myśli
uporządkować świat
dodaje siły
złamanym konarem
otula przed chłodem
jesiennego wiatru
gdy łzy jak deszcz
spływają po policzku
latem daje schronienie
przed ostrym słońcem
które wspomnienia
wypala jak piętno
zimą
pod śniegu pierzynką
skute lodem serce
odmrozi zapomnianym
uczuciem
by wiosną znów
zakwitnąć
czułym szeptem
