* * *

siedzę przy oknie 
wyglądam ciebie
widzę brzemienne 
zbożem pola
lecę
jak motyl
zatrzepotać 
refleksją

eterycznymi strofami
uciec w świat marzeń
rzucając 
czarodziejski pył
na drzewa
uśmiechające się zielenią

infantylnie 
na pozór
 - jak dziecko 
tęsknię za tobą...