pokrył kurz
brniemy
w jego brudy
przywdziawszy
starą suknię
uszytą z nitek
kłamstw
zamykam oczy
udając że śnię
zatykam uszy
by nie słyszeć prawdy
zagubiona w labiryncie
szukam drogi
która mnie ocali
jak mam odszukać siebie
wśród gąszczu obcych twarzy
wśród zgliszczy wspomnień
zapisanych na spalonych kartach
w oceanie pytań do świata
gubię tożsamość
wyciągam rękę tonąc
wołając niemym krzykiem
dokąd zmierzamy
kim jesteśmy
czego pragniemy
co przyniesie życie
nagrodzi nas czy zrani...
